boeddhisme.startpagina.nl

westers boeddhisme

  • Anonymous avatar

    samten

    Mijn reizen door Azie doen me vaak beseffen hoe rijk we in het westen zijn als het gaat om het kunnen ontvangen, beoefenen en doordringen van de Dharma. De kruisbestuiving tussen

    de verschillende voertuigen leidt in ‘t westen denk ik tot de allerhoogste kennis en allerhoogste inzichten. We hebben immers alle sluitels in ons bezit. Alle tradities en stromingen kan ik vergeten…ik heb ’mijn

    eigen' Boeddhisme…ik kan in gesprek, met een Tibetaan, een Indier, een Japanner of een Thai zeggen dat ik geen enkele stroming, of juist daardoor alle stromingen aanhang, (dat zorgt vaak voor gefronste wenkbrauwen, geloof me)

    ik ben geen Theravadist, ik beoefen geen Zen, of Vajrayana…ik maak geen onderscheid meer…ik beoefen ze allemaal. Wat een bevrijding zeg! ik ben een Westerse Boeddhist, ik ben een Dharma-beoefenaar. Ik kan gewoon oude school meditatie

    technieken gebruiken, en tegelijkertijd ook zeker zijn van de mogelijkheid om Karma in een bewuste ademtocht te zuiveren. In 1 leven, waarschijnlijk zelfs in 1 moment een Boeddha worden, vervolgens met een Zen-grap al mijn ideeen van tafel vegen, doordrongen raken van de leegte…Osho die me wakker schudt en gewoon weer zitten in stilte…vipassanna….inzicht, het moment dat Avalokiteshvara met zijn prachtige liefdevolle glimlach weer voor mijn geestesoog verschijnt laat niet lang meer op zich wachten….of misschien is het wel Guru Rinpochee die vanuit zijn keelchakra mijn Karma, door verkeerd spraakgebruik met rode lichtstralen doet wegbranden, misschien gebeurt er helemaal niets en blijf ik alleen maar irritaties in de geest bestrijden met concentratie op de adem…ook goed!

    veel geluk en vooral veel bevrijdende inzichten!

    samten

  • Anonymous avatar

    ujukarin

    Hoi Samten,

    Ja en nee. Ik ken in Nederland maar twee echte ‘scholen’ (sanghas) die claimen Westers Boeddhisme aan te hangen, namelijk Thich Nhat Hanh (nog wel met duidelijke Zen-basis) en mijn kluppie namelijk Triratna. En ja, die gebruiken technieken van alle scholen. In het buitenland vind je er nog wel een paar, o.a. Insight Meditation Society met Jack Kornfield en z'n schitterende ‘One Dharma’ boek.

    Doch nee, ze zorgen er zeer nadrukkelijk voor dat ze een consistent raamwerk van leringen pakken en geen bij elkaar geshopt geheel dat

    a) Per persoon nogal kan verschillen

    b) Alle kans heeft dat die persoon precies de teachings pakt die het eigen Ego ontzien

    en door die consistentie kunnen ze juist ook zelf weer een sangha vormen.

    Zoals jij het beschrijft is het bijna het Dharmisme, in mijn optiek een halfzacht New-Age bij elkaar geshopt samenraapsel van leringen (waaronder soms zelfs van Osho); en dat weliswaar zegt de Boeddha-Dharma te volgen maar het sangha-concept weggooit, daarmee dus in mijn ogen expliciet niet meer de Boeddha-Dharma volgend ;-)

    Ik ben, met jou, inderdaad erg blij met het Westers Boeddhisme. Maar ik weet me daarbij gesteund door een sangha van vele tienduizenden…

    With folded palms,

  • Anonymous avatar

    joop romeijn

    Hallo Ujukarin

    Met je belangrijkste stelling, namelijk de nadelen (zelfs gevaren) van wat je “dharmisme” noemt, ben ik het eens

    Toch zie ik wel tekortkomingen in je verhaal als geheel, je onderscheidt (uiteraard slechts mijns inziens) drie te onderscheiden zaken te weinig:

    1. De nadelen van het shoppen, een boeddhisme-a-la-carte voor zichzelf opdienen

    2. Wat “westers boeddhisme” is ?

    3. De noodzaak van het beoefenen van het boeddhisme in een sangha.

    Over elk van de drie is een heel verhaal af te steken en vooral een hele discussie te voeren, maar dat doen we hier en nu niet (ergens anders wellicht?)

    Het verband tussen deze echter is meerduidig. Ik ken ook mensen die shoppen van de ene sangha naar de andere sangha; ik ken mensen die niet shoppen maar ook zonder sangha beoefenen.

    Je noemt slechts één functie van een sangha, namelijk het bewaken van de konsistentie van de leringen; een andere functie is echter: het gelegenheid geven tot gezamenlijke beoefening, die is minstens zo belangrijk en kan - voor gevorderden - ook leraarloos.

    En wat betreft dat ‘shoppen’ : een westerling die zichzelf bekeert tot het boeddhisme (of dat overweegt), die experimenteert een tijdje, dat is bijna een wetmatigheid; het gaat erom dat niet te lang te doen en vooral niet te blijven doen. Het kiezen van één traditie als basis is zeer gewenst, zeker voor een paar jaar, daarna kan men vrijer uitstapjes naar andere tradities maken, daar minstens kennis van nemen en onderdelen van in de beoefening opnemen.

    En tenslotte: jammer dat je je verhaal afsluit met "sangha van vele tienduizenden…; alsof dat aantal iets zegt, alsof tienduizend mensen niet onjuist kunnen zijn.

    Groeten

    Joop

  • Anonymous avatar

    ujukarin

    Geen slechte toevoegingen, broeder!

    Een paar verdere afbakeningen.

    1] Shoppen ‘binnen’ het boeddhisme (dus bijvoorbeeld geen Osho, de beste man is o.a. qua ethiek een gruwel) kan uitstekend. Ook elke school heeft reeksen technieken die een ieder al dan niet liggen, soms variërend naar de fase waarin je verkeert. Doch je sangha is dan je klankbord/toetssteen of je er integer mee bent omgegaan of juist alle zaken die je Ego zouden aantasten angstvallig vermeden hebt.

    2] Sangha met duidelijke ‘verticale’ (leraar-gerichte) benadering is voor mij niet beter of slechter dan duidelijke ‘horizontale’ benadering. Mijn eigen klupje neigt iets meer naar het tweede maar in de kern heb je gewoon eerlijke klankborden nodig. Waarvan in ieder geval in fasen van je pad ook zij die (veel) meer ervaring dan jezelf hebben, dus de ‘leraar’.

    3] En in dat klankborden helpt enige struktuur, toch wel. Dus of jouw sangha niet zeg 5 mensen groot is maar deel van een groter netwerk dat elkaar ook weer scherp houdt. Of dat dan tienduizenden is zoals bij ons, overigens wereldwijd gezien nog altijd een kleinere ‘school’, of een nieuwe startup van 100 mensen in Tietjerksteradeel die twee Tibetaanse teksten met drie Theravada-soetras koppelt - dat maakt allemaal niet zoveel uit. De mate waarin andere scholen elkaar erkennen als ‘mede-boeddhisten’ zorgt er wel voor dat er geen startups met duidelijke niet-boeddhistische toevoegingen, denk aan syncretisme met Christendom ofzo, het label boeddhisme gaan verwateren.

    Dit alles geldt evenzeer voor ‘Westers’ als voor ‘Oosters’ boeddhisme, ook in het Oosten zijn scholen op allerlei wijzen geëvolueerd en weer tot nieuwe ontstaan. En soms werd een overzichts-benadering, zoals Tien' Tai in China of Rig-me in Tibet, zelf weer min of meer een nieuwe school. Als er maar consistentie is, een gezamenlijk elkaar scherp houden door een gemeenschap van mensen wie het allen om spiritualiteit gaat, dan kan men ook de Dharma (te definieeren zoals de Boeddha het aan Maha-prapati antwoordde, hebben we eens vroeger in dit prikbord weergegeven) beoefenen inplaats van af te glijden naar consumentische spirituele egotripperijB)-

    With folded palms,

    -Ujukarin>

  • Anonymous avatar

    samten

    Ik bedoel eigenlijk alleen maar te zeggen dat ik geloof in de ge-evolueerde Dharma en dat het fantastische veelzijdige aanbod aan ingredienten dat in onze eigentijdse westerse spirituele supermarkten in de schappen ligt

    mits door de kok met de juiste vaardigheden en inzichten gebruikt, kan leiden tot zeer gevarieerde, smakelijke en vooral voedzame maaltijden…zelf een scheutje Osho (teveel is natuurlijk

    ook weer niet lekker) kan een gerecht juist wat meer pit geven, als een goeie spaanse peper zal ik maar zeggen. Ik krijg er geen genoeg van en geef me er volledig aan over. Als zoet nagerecht, in plaats van koffie, de werkzaamheid van voedende elementen uit het gerecht opdragen aan het welzijn van alle wezens, van jou en ook dat van mezelf.

    Ik geloof helemaal niets van afglijden in spirituele ego-tripperij…Ego bestaat niet…iedere keer als je zijn naam weer uitspreekt geef je hem gestalte.

    Ik geloof ook niet in een Sangha, hoewel ik daarmee de 3juwelen niet wil ondermijnen, ik geloof in een Universele Sangha…iedereen is uiteindelijk mijn geloofsgenoot, iedereen wil gelukkig zijn en vrij van lijden, niets of niemand uitgezonderd.

    Ik trek me met dat idee liever terug in een grot in de bergen dan dat ik aansluiting zou willen in een micro-samenleving genaamd Sangha, met alle wereldse geneuzel dat daarin dan altijd weer onvermijdelijk blijkt te zijn.

    Dat iedereen maar gelukkig mag zijn!

    groet,

    samten