Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
jeroen
Hallo,
Ik was er eerst heilig van overtuigd dat een leven in celibaat een goede keuze zou zijn in mijn leven. De kennis en inzicht die ik heb, steunen mij daarin en zijn een goede leidraad. Echter, de theoretische kennis is behoorlijk aanwezig als het gaat over geven en ontvangen en over verantwoordelijkheid. Ik weet in theorie de illusie van de roze wolk, maar in contact met een vrouw, merk ik ook dat er een verlangen is om geven en ontvangen in relatie te zijn. Ik weet ook dat mijn verlangen niks met haar te maken heeft. Het is meer een verlangen om te weten wie ik ben in relatie tot de ander. Maar ik vraag me zelf af of ik nu niet in een val aan het trappen ben. In de bijbel staat dat het beter is om te “trouwen” dan om te branden.
Mijn vraag is, dat verlangen wat ik ervaar, is dat gewoon een truukje van de geest of is er ook zoiets als een oprecht verlangen. Het nastreven van leven in een goede intentie met mezelf en anderen is een hele hoge prioriteit in mijn leven. Maar dat streven naar een goede en zuivere intentie, wordt dat dan niet vetroebeld door dat verlangen? Is dit verlangen er omdat ik het aandacht geef en zo ja, moet ik dit verlangen dan naast me neerleggen of gewoon laten zijn zoals het is? Nog concreter, is dat handelen naar dat verlangen dan wel zuiver handelen?
Groet Jeroen
).