Geachte allen,
Ik wil een voorval bespreken die ik vandaag heb gehad. Ik ben poetser bij t-zorg en ik poets dus bij de mensen thuis.
Vandaag was ik bij iemand aan het poetsen en vlak nadat ik al binnen was, kwam er iemand van upc. Twee keer heb ik gezien dat hij iets fluisterde, zo zacht dat ik het niet kon horen, maar ik had het wel gezien en ik had sterke vermoedens dat het over mij ging. Bij de tweede keer had ik er wat van gezegd dat ik er niet van gediend was dat er achter mijn rug om gefluisterd en ik weet voordat die meneer er was van de upc was die meneer toch wel onvriendelijk tegen me maar nadat ik er wat van had gezegd, was dat totaal omgekeerd.
De toedracht enzo en de details lijken me niet belangrijk. Ik weet dat als ik niks had gezegd, dat hij onvriendelijk zou blijven doen. Mensen die over zich heen laten lopen zeggen vaak ja en amen. Maar op het moment dat ik er wat van zei, voelde ik boosheid in mij opwellen, waar ik zelf helemaal niet blij mee was, want mijn aandacht voor het poetsen was ook verdwenen. Achteraf weet ik dat het niet belangrijk was of hij nu wel iets over mij fkuisterde of niet, maar ik had nooit met een boosheid moeten reageren.
Mijn vraag is, moet je dan maar beter niet reageren en dommertje spelen? Ik heb mijn grenzen aangegeven, maar met een mate van boosheid en ik heb de gevolgen ervan ondervonden dat die boosheid in mijn lichaam blijft hangen en fdat ik ok daarna bij iemand anders geestelijk was afgeleid.
Ik ga zelf op uiterst eerlijke wijze met mensen om, maar hoe ga je met mensen om die twee gezichten hebben? Leg je het naast je neer? Schenk je e gewoon geen aandacht aan. Ik ben daar nog niet zo over uit. En ergens weet ik dat mijn reactie niks met hem te maken had.
Met vriendelijke groet,
Jeroen