Zou wel wat wijsheid kunnen gebruiken

chris

02-08-2011 13:37

Het gaat niet goed met me. Het is jaren geleden dat ik hier gepost heb, maar ik herinner me nog wel dat op dit forum mensen komen die ware wijsheid beoefenen, en me dus een objectieve spiegel voor kunnen houden.
Ik heb ooit een verlichtingservaring gehad. Dat veranderde mijn leven voorgoed. Ineens ging ik van een depressief en zinloos leven naar een helder en liefdevol leven vol betekenis. Ik zag de ware natuur van het bestaan, waar leven en dood samenvloeide en elkaar opheften. En ik zag dat alles samenhing door liefde, en dat eeuwigheid alleen in het tijdelijke te vinden is. Ik zag dat wat mensen god noemen, de perfecte kalmte op de achtergrond van alles is. Ik zag het ware leven, die ik als kind leefde, maar tijdens het opgroeien verloren was.
De ervaring duurde enkele dagen maar sindsdien ben ik nooit meer zo helder geweest, ondanks al mijn oefening. Dit is een probleem, want nu heb ik constant het idee dat ik in een droomwereld leef. De wereld van gedachte en statische concepten, van hoop en angst, en iedereen doet er aan mee. Zo raak ik meegesleurd in de gezamenlijke verwarring die onze maatschappij propageert en waar zij op functioneert. Niets kan ik meer serieus nemen, omdat niets echt is. Problemen, zorgen, ambitie.. constructies van een verdeelde geest. Men vind troost in elkaars verwarring, en ik ben de toeschouwer die alles alleen maar aan kan kijken, en er soms bitter om kan lachen. Alles is een droom, en ik kan de rust niet meer vinden om in waarheid te leven. Elke keer als ik mediteer, verlies ik mezelf in tegenwerkingen die mij vertellen dat ik toch niet meer op dat verlichtingsniveau kan komen, en dat ik eerst mijn leven op orde moet hebben voor ik uberhaupt rust kan vinden.
Soms denk ik dat ik verlossing zou kunnen vinden in de liefde van een vrouw, daar ik dat nog nooit ervaren heb. Misschien is zo'n intieme relatie wel een glimp van verlichting denk ik dan. Ik weet het niet. Maar een andere kant van mij zegt dat dit slechts een verlangen van het ego is. Dat ik niet met mezelf kan leven dus maar iemand nodig heb. En als ik dat zo erg nodig heb, dan zou ik alleen maar nemen en niet geven. Als een bedelaar.
Dit is alles wat ik wilde zeggen voor nu. Ik hoop dat iemand licht kan werpen in de duisternis, want ik ben in een donkere plek nu.
Liefdevolle groet,
Chris
ujukarin

03-08-2011 14:12

Hoi Chris,
Klinkt als verlangen naar een nieuwe meditatieve gelukservaring. Een beetje een contradictio-in-terminis om een mooi woord te gebruiken: meditatie gaat niet om een direkt ‘doel’ en zeker niet dat geluk/extase.
JA, je leeft net als ik en alle anderen in zekere zin in een droomwereld. Maar nee, dat is geen reden om het somber in te zien want ook in die modder kunnen we proberen ons als Lotussen te gedragen. En dus meer te richten op anderen goed behandelen dan op onszelf; uiteindelijk zullen zij ons ook beter gaan behandelen. Geweldloosheid/vriendelijkheid, vrijgevigheid (bijvoorbeeld door je tijd mede te spenderen aan helpen van de zwakkeren in de maatschappij), tevredenheid-met-weinig, eerlijkheid/oprechtheid en helderheid zijn zo van die dingen om op te oefenen naast de pure meditatie. En daarbij helpen mede-mediteerders, oftewel een sangha, je behoorlijk als ‘t goed is. Doch zonder sterk verlangen, zonder ’hechten' en zonder mokken als iets anders loopt dan verwacht.
Voor relaties heeft men de dating-sites >< maar je zult daarin snel genoeg ervaren dat het wat anders is dan dat die spirituele gelukzaligheid. Het is absoluut niet slecht, en kan je zelfs ondersteunen in het Pad als de ander er ook wat mee heeft, maar uiteindelijk is het ‘pema’ (gehechte liefde) en geen ‘Metta’…
With folded palms,
-Ujukarin>
chris

13-08-2011 14:15

Het duurde een tijdje voordat de boodschap aankwam. Maar nu weet ik het weer. Dank.
toeter

13-08-2011 15:27

de mensen hier beoefenen naar mijn mening niet wijsheid maar de boom van goed en kwaad. Verder is een gammele psychische gesteldheid geen reden om god niet te kunnen dienen. Paulus schreef de beste brieven vanuit de bajes en had bovendien oogproblemen. Niettemin, succes met je gezondheid.
a.

15-08-2011 02:54

Beste Chris:
Natuurlijk wil ik graag dat het goed met je gaat.
Verder hoop ik natuurlijk dat ik tot een van de mensen behoor waarvan jij denkt dat ze ware wijsheid beoefenen.
Ik weet echter zeker dat ik je geen objectieve
spiegel voor kan houden.
Ik heb ook ooit eens een paar verlichtingservaringen gehad. Dat
veranderde ook mijn leven voorgoed.
Ook wens ik je de liefde, want die heeft mijn leven zo verrijkt en verrijkt het nog steeds.
De verlichtingservaringen streef ik gek genoeg niet meer na om dat dat mij geen werkelijke bevredeging meer geeft:
nu streef ik iets na wat iedereen kan begrijpen en ten goede kan komen;
iets dat ik door kan geven;
waar een ander werkelijk wat aan heeft.
Bij jou vraag ik me eerst af, wat is je oefening?
Doe je wel genoeg lichaamsbeweging?
(Boeddha bestreek een gebied van ongeveer 400 bij 600 kilometer te voet)
Wat is je motivatie om uberhaupt verlicht te worden?
Toen hadden ze ook allemaal elkaar nodig: de bestuurders, de burgers en de monnikken en nonnen.
Wat is daar mis mee?
Ook nu hebben we elkaar nodig;
alleen iedereen heeft zijn of haar specifieke funktie:
ook jij als ….
(vul het zelf maar in.)
Dat is nooit alleen maar een “nemen”,
zelfs als sommige mensen in de maaschappij daar anders over denken.
De timmerman schaaft zijn hout,
de boer irrigeert zijn land
de muzikant oefent en speelt zijn instrument,
en de wijze richt zijn geest…
(zeer vrij naar de Dhammapada)
Wat ik maar wil zeggen is:
Even the smallest effort towards you higher goal will bring big rewards and results…
wat zoveel wil zeggen als
Ga door,
de weg naar je meditatie is minstens zo belangrijk als de meditatie zelf…
Liefdevolle groet terug,
a
chris

15-08-2011 12:30

Bij jou vraag ik me eerst af, wat is je oefening?
Doe je wel genoeg lichaamsbeweging?
(Boeddha bestreek een gebied van ongeveer 400 bij 600 kilometer te voet)
Wat is je motivatie om uberhaupt verlicht te worden?
Dag a,
Mijn oefening is mijn zen. Leven in meditatie, met ongemak, bewuster leren leven want dat is het enige dat mij vrede kan brengen. Helderheid beoefenen is noodzaak voor mij. Concepten en meningen uitwissen. Ik heb namelijk de neiging mezelf te verliezen in gedachten en twijfel.
Ik doe wel vrij geregeld aan lichaamsbeweging, met intervallen heel intensief, maar nog niet regelmatig genoeg denk ik. Het is een soortgelijke regelmaat die ik wel in mijn oefening zou willen hebben ook. Dat ga ik doen. De zon schijnt, heerlijk.
Mijn motivatie is levensdoel en de resulterende helderheid en rust uitstralen naar mijn omgeving. Ego is bang en sterft en houdt je daarom zo stevig aan je vast. Maar mensen hebben het potentieel om groter te worden dan hun ik, en henzelf in het geheel te verliezen om hun ware zijn te bereiken. Hier zit een soort onsterfelijkheid in. Ik zie dat veel mensen bang zijn, of lijden onder een verwarring die veel mensen delen. Ik zie overal nihilisme voortgekomen uit de zinloosheid van logica en mensen die constant maar afleiding zoeken, of waarheid zoeken in de concepten van wetenschap, of de concepten van religie. Maar elke bubbel breekt.
Ik heb het geluk gekregen dat zen op mijn pad kwam, dus ik voel wel de verantwoordelijkheid om voor mezelf en tegelijk voor de wereld mijn zen te beoefenen. Zodat ik uit kan stralen dat alle zorgen en lijden niet nodig is, en dat iedereen er bovenuit kan stijgen. Dan hoef ik niet te preken, dan hoef ik niet te overtuigen. Maar dan leef ik helderheid. Dat is mijn pad. Daar ben ik nu weer achtergekomen. Zelfs in de modder kan een lotus groeien, zoals ujukarin zei. Zelfs in de modder kan ik ook oefenen.
dank voor je helderheid,
chris
toet

15-08-2011 19:05

Nog een overeenkomst met het christendom:
chris schrijft: “dat alle zorgen en lijden niet nodig is…”
zoveel christenen vandaag de dag proberen het lijden van het kruis te omzeilen. ze geloven wel in christus maar weten zich geen raad het het kruis.
Mike

04-09-2011 00:17

Beste Chris,
Ik las net je bericht en de daarop volgende reacties en ben benieuwd naar hoe het nu met je gaat en of je weer positief in het leven staat!!
Ik hoop dat je weer mooie momenten hebt beleefd intussen.
Wat betreft de liefde die je als `verlichting`s moment omschrijft.Ik ben van mening dat liefde inderdaad een soort van verlichting(voor zover je dit kunt vergelijken als je niet verlicht bent!) geeft maar schept tegelijkertijd ook afhankelijheid/gehechtheid waar je heel goed mee om moet gaan en waarbij een helder inzicht zoals verkregen door beoefening van Dharma heel goed kan helpen.Door beoefening van dharma versterk je namelijk een bepaalde zekerheid en eigenwaarde en leer je goed om te gaan met mentale reacties(transformeren van negatieve gedachtes) wat goed van pas komt in een eventuele relatie!Want laten we wel wezen een vrouw kan mooi en lief zijn maar in een relatie zul je ook de nodige consessies moeten doen ook al Wil je dit niet!
Trouwens kunnen je me iets meer vertellen over je verlichtingsmoment(en)uit het verleden??
Groetjes Mike
chris

05-09-2011 22:28

Dag Mike, leuk dat je reageert.
Ik ben geen positief persoon. Ik heb een aanleg voor pessimisme, al van zeer jonge leeftijd. Maar door oefening kan ik me daar van bevrijden, omdat ik dan in de echte wereld leef, en niet de pessimistische die ik er van maak. Die oefening is echter wel constant nodig, als ik het maar soms doe, is die bevrijding er ook maar soms. Oefening moet mijn leven zijn om te functioneren, maar dat is nu moeilijk omdat gebrek aan structuur me steeds terug werpt in mentale luiheid. Daar werk ik nu aan.
Ik vertel je graag over mijn ervaring, want het voelt heel fijn er zo aan terug te denken. Het heeft mijn leven verandert en ik zal nooit stoppen met streven naar dat werkelijke Zijn.
De verlichting duurde 3 dagen en gebeurde in lange periode van depressie. Alles wat ik wist of dacht te weten was in één keer uitgewist, tijd bestond niet meer als overbruggende eenheid maar als oneindigheid. Ik word gek als ik besef hoeveel energie we weggooien met het dwangmatig overbruggen van tijd. Kijk naar elke voetstap, leef elk detail. Waarom altijd een doel? Alles IS doel. Alles IS leven. Als alles deel is van bestaan, wat is er belangrijker dan ELKE kleine handeling die we doen? Elke is cruciaal. Wat maakt iets van hogere prioriteit als alles verbonden is?
Ik voelde oneindig veel liefde en vergeving voor alles en iedereen, en ik kwam er achter dat hetgeen mensen god noemen ons verbind als een web. Ook was ik vrij van wat voor mening dan ook, zo zag ik de ware relatieve aard van meningen. Een mening bezit geen wijsheid, want wijsheid komt en gaat, meningen blijven steken. Een mening is iets waar je je aan hecht, wijsheid is van niemand. Wijsheid komt met de jaren? Wat een misvatting! Wat mensen wijsheid noemen is in die context slecht valse kennis van een onechte wereld.
Ik was werkelijk vrij, vrij van sociale verplichtingen, verwachtingen, opvattingen, oordelen, mediagekte, hoop, angst, verwarring, maar vooral van mezelf. We realiseren niet eens wat we onszelf aandoen. Iedereen lijkt wel een bepaald script te hebben die men krampachtig volgt. En we weten niet eens waarom. Of we hebben het niet eens door. In werkelijkheid zijn we vrij om alles op elk moment te doen. De mens die we denken te zijn bestaat niet eens. Ons denkbeeldige bestaan regeert ons complete doen. De waanzin.
Het belangrijkste waar ik achter kwam is dat ik niet besta. Ik besta niet, dus ik kan niet sterven. Ego sterft, daarom is het bang voor de dood, maar ik ben deel van eeuwigheid. Alleen in vergankelijkheid is eeuwigheid mogelijk. Want als je vergankelijkheid leeft dan is er geen verwarring. Uitwissen. Alles. Nu is alles. Boeddhisme bestaat niet. Vernietig boeddhisme, en misschien krijgt boeddhisme dan ruimte om te bestaan. Laat dit forum los, verlaat discussie. Adem in en uit, en zie de aard van bestaan.
Ik krijg tranen in mijn ogen wanneer ik me realiseer dat we allemaal zo lijden om niets. Er is geen reden tot lijden, behalve wat we onszelf aandoen. Ook ik laat mezelf nog lijden. Het verleden duikt telkens op. Spijt en wanhoop, kansen niet gepakt en emoties niet geuit, een vastgeroest doen in een wereld van vergankelijkheid. Maar het lijden zal stoppen. Alleen ik kan mezelf bevrijden.
Bedankt voor je vraag Mike. Het heeft me veel gegeven.
Mike

08-09-2011 21:42

Beste Chris,
Hartstikke bedankt voor je verhaal en als ik het zo lees ben je echt een inspiratie bron voor velen ondanks dat je dat misschien niet eens beseft.
Ik denk ook dat velen ook graag lezen over hoe een verlichtingsmoment zal zijn voor hen en jij hebt dat meegemaakt geweldig toch!!!Ik begrijp wat je bedoelt met het gevoel dat je het wilt overdragen dat we allen lijden als gevolg van ons denken en toch steeds vervallen in onze `denkwereld``.Dit komt ongetwijfeld door onze dagelijkse beslommeringen en onze geest die maar constant alles wil beoordelen vanuit onze geconditioneerde denken.Als deze geest te controleren is hebben we ook controle over ons lijden en ik denk dat jij dit kan aangezien je de kennis lijkt te hebben van een verlicht persoon!!
Ik zou zeker proberen je beoefening structuur te geven want ik denk dat je dan nog velen om je heen(en jezelf) positief zult beinvloeden(mij heb je al positief beinvloed met je inbreng)en is dat niet het ware doel van de Boeddha geweest?Jij bezit de kennis om anderen en jezelf te zuiveren van lijden.Het is alleen de uitdaging om dit vast te houden en uit te dragen naar je omgeving!!
Voor wat betreft je eventuele gemiste kansen:Het verleden kun je niet veranderen.En ach wat is nou verleden en toekomst,toch maar concepten van de geest.Er is toch alleen maar het NU.Die terugkerende gedachtes over verleden kun je stoppen hetzij door te stoppen erover na te denken,want door het herhalen van die gedachtes krijgen ze meer lading en zijn ze moeilijker te vergeten of door acceptatie van die ervaringen met de gedachte het in de toekomst anders te doen.
Ging jouw verlichtings moment ook gepaard met een bepaald gevoel/bewustzijnstoestand?
Groetjes Mike
Ps met jou wijsheid zit het wel goed!!!

Zou wel wat wijsheid kunnen gebruiken

chris

ujukarin

chris

toeter

a.

chris

toet

Mike

chris

Mike