Meditatie
Ik zie mijn adem ademenen
Ik zie mijn gedachten denken
Ik voel mijn lichaam voelen
Ik ben nu enkel puur bewustzijn en egoloos
Ik zie het zoals het is en niets anders, als een toeschouwer
In een leegte die gevuld is en waar ik waarnemer ben
Plots word ik overmand door mijn adem, mijn denken, mijn voelen en vermengd mijn pure bewustzijn zich met ego
Ik besef dat ik ego nodig heb om te leven, dat ik adem nodig heb om te leven, dat ik gedachten nodig heb om te leven, dat ik voelen nodig heb om te leven, het zijn mijn bondgenoten, niet mijn vijanden…het is de relatie die ik met hen heb wat mijn afkeer en mijn verlangen bepaald, wat mijn onrust bepaald.
Het is mijn relatie met hen die ik meester moet worden, niet hun bestaan…want als zij niet meer bestaan, besta ik ook niet meer.
Metta,
Kurt na een meditatie