Monnikenbestaan en een 'normaal' bestaan

chris

03-09-2010 15:56

Sangha,
Ik zit al een tijd lang met een vraag. Het gaat eigenlijk over wat belangrijk is in het leven. Denken jullie dat monniken die van jongs af aan in een klooster zitten cruciale levenservaringen missen zoals relationele liefde? Of denken jullie dat ze zonder afleidingen juist dichter bij waarheid staan?
Anders geformuleerd: Ik heb wel eens gelezen dat we onkruid nodig hebben om onze innerlijke tuin te kunnen onderhouden. Heeft een mens dan ook iets als een liefdesrelatie nodig (wat een gigantische vorm van gehechtheid is) om zich daarna te bevrijden van die gehechtheid? Of denken jullie dat dat in werkelijkheid niet zo belangrijk is?
Ik geloof niet in de persoonlijke bevrijding of vrede via zo'n relatie, maar ik vraag me dus af of het een belangrijke tree kan zijn naar verlichting. Ik heb zelf ook nog nooit zo'n liefdesrelatie gekend, maar als ik mensen er over hoor, en als ik twee mensen zie die dat hebben, komt het me voor als een cruciale levenservaring. Daarom vraag ik het me af.
Kurt

04-09-2010 12:47

Hoi Chris,
Je stelt een boeiende vraag, het zet me aan het denken. Ik ben benieuwd wat anderen hun mening hieromtrent is.
Metta,
Kurt
a.

05-09-2010 13:04

beste Chris,
eigenlijk stel je meerdere vragen, maar goed…
Ik geloof in reincarnatie, dus die monniken zullen in een volgend leven de vruchten plukken van hun koosterbestaan.
“De Waarheid” bestaat voor mij niet, alleen een meer of minder lijdvol bestaan en/of
een meer of minder behulpzaam bestaan.
Ik denk dat die monniken een soort radiozenders zijn die iets behulpzaams in de wereld zenden.
Dus ook het idee dat ze iets zouden missen laat ik los: ze zijn hier om iets te schenken,
en niet om iets te krijgen of te halen.
Bovendien betekent het feit dat je geen sexuele liefedesrelatie hebt nog niet dat je geen liefdesrelaties hebt.
Als je n.l. je hele leven op liefdevolle vriendelijkheid voor alle wezens mediteert,
dan begin je op een gegeven moment ook daadwerkelijk te zinderen van liefde; in dit geval dan echter voor alle wezens.
Bijkomend voordeel van de afzondering is dat je niet wordt afgeleidt van deze “zendmasttoestand” door
allemogelijke invloeden zoals: maatschappelijke druk, manipulatie, kinderen en vrouwen (en ook mannen!!)
die van alles van je willen en denken te moeten, enz. enz.
In pricipe is het hele kloosterbestaan helemaal niet de bedoeling geweest van Boeddha.
Zijn idee was om zijn volgelingen in de maatschappij mee te laten draaien, en wel in de vorm van bedelen om voedsel.
Een bijzonder grote vorm van afhankelijkheid en uitwisseling.
Dit is een bijzonder intensieve uitdaging voor een beoefenaar van Boeddha s onderwijs.
En reken maar dat je je in dat proces voortdurend moet bevrijden van gehechtheden!
Het belang daarvan ligt m.i. in het leedverminderende, bevrijdende en gelukbrengende effect van het loslaten van die hechtingen.
Natuurlijk kan een liefdesrelatie extreem waardevol zijn, tenminste dat waren ze voor mij,
maar wat ik veel belangrijker vindt is dat we zo weinig bevrijde, ontwaakte, verlichte en blije mensen als voorbeeld hebben.
Laat alle hokuspokus en extremiteiten (zoals een leven lang in een klooster leven) los en
doe zoveel mogelijk goede daden; voor mij zo mooi omschreven in Dhp.4, 53:
Zoals je uit een berg bloemen
vele bloemenkransen vlechten kunt,
zo doe in je leven
vele goede daden.
mvg, a
Kurt

05-09-2010 21:13

Wat een prachtige verwoording a
Bedankt hiervoor
Metta,
Kurt
chris

15-09-2010 18:14

Bedankt a.,
Ik heb lang nagedacht, maar ik besef nu weer dat liefdevolle vriendelijkheid inderdaad het belangrijkste is. Deze universele liefde is werkelijk bevrijdend en onvoorwaardelijk, een relationele liefde is voorwaardelijk. Natuurlijk heb ik wel het verlangen naar zo'n diep contact met één persoon, maar ik ben nog jong, en ik zal er zelf wel achter komen.
De zendmasttoestand waar je het over hebt is waar. We zijn allen met elkaar verbonden. Dit is tegenwoordig zelfs regelmatig wetenschappelijk aangetoond.
Met het geluk die we hebben gekregen toen het boeddhisme op ons pad kwam, kunnen we oneindig vele goede dingen doen. De oefening is onze belangrijkste weg en verantwoordelijkheid. De vrede en liefde die we hierdoor in onszelf creëren, stralen we uit.
a.

16-09-2010 13:15

Beste Chris en Kurt,
bedankt voor jullie reacties !
Door jullie reacties heb ik het gevoel dat mijn leven niet voor niets was.
Bovendien is het een eerbewijs aan mijn leraren en leraressen,
onze leer de Dhamma en onze gemeenschap van leerlingen: de Sangha.
Ik heb slechts het geluk gehad geboren te zijn in een land waar deze leer voorhanden is.
Ook heb ik het geluk gehad de waarde en belangrijkheid ervan te (kunnen) herkennen.
Verder heb ik het geluk dat ik de tijd en de mogelijkheid heb om me ermee bezig te houden.
En als laatste blijkt uit jullie reacties dat anderen daar ook nog iets aan hebben.
Kortom, ik ben niet ik; ik ben slechts een product van mijn eigen karma en
het karma van alles en iedereen.
Op dezelfde manier zullen jullie op een gegeven moment
vaandeldragers worden van deze -met recht heilige- leer.
Of misschien zijn jullie het al?
Nogmaals bedankt !
NAMO TASSA BHAGAVATO ARAHATO SAMMA-SAMBUDDHASA
NAM MYOHO RENGE KYO
OM MANI PADMA HUM
OM
AUM
AMEN
enz. enz.,
a
a.

17-09-2010 00:14

Sorry Chris,
ik ben weer veel te veel met mijzelf bezig.
Daardoor heb ik helemaal niet gezien hoe mooi jij geschreven hebt:
"Ik heb lang nagedacht, maar ik besef nu weer dat liefdevolle vriendelijkheid inderdaad het belangrijkste is. Deze universele liefde is werkelijk bevrijdend en onvoorwaardelijk, een relationele liefde is voorwaardelijk. Natuurlijk heb ik wel het verlangen naar zo'n diep contact met één persoon, maar ik ben nog jong, en ik zal er zelf wel achter komen.
De zendmasttoestand waar je het over hebt is waar. We zijn allen met elkaar verbonden. Dit is tegenwoordig zelfs regelmatig wetenschappelijk aangetoond.
Met het geluk die we hebben gekregen toen het boeddhisme op ons pad kwam, kunnen we oneindig vele goede dingen doen. De oefening is onze belangrijkste weg en verantwoordelijkheid. De vrede en liefde die we hierdoor in onszelf creëren, stralen we uit."
Prachtig, bedankt hiervoor !
mvg, a

Monnikenbestaan en een 'normaal' bestaan

chris

Kurt

a.

Kurt

chris

a.

a.