Beste Mensen,
Ik heb pas de film samsara gezien en hier zat een vraagstelling in verwerkt die mij enorm heeft geraakt,misschien herkent iemand dit of anders ben ik benieuwd hoe jullie erover denken!!
De vraagstelling luidt:
Wat is belangrijker voor een mens 1000 wensen van (lijdende)mensen vervullen of 1 wens overwinnen namelijk de wens om Zelf gelukkig te zijn!!
Ik ben benieuwd naar jullie recatie.
Groeten Mike
Als je niet ontwaakt, wijs en liefdevol bent
lijkt het me erg moeilijk om een lijdend mens wérkelijk behulpzaam te zijn.
Je goede bedoelingen zijn echter ook wat waard.
In principe lijden mensen omdat ze wensen hebben.
Dus het vervullen van die wensen zal ze helaas op de lange duur niet gelukkig maken.
Er is namelijk geen eind aan de wensen:
de ene wens vervult, de volgende wens al weer aanwezig.
De wens om zelf gelukkig te zijn is weliswaar ook een wens,
maar met een beetje mazzel leidt die tot een meditatieve en welwillende staat.
Ik denk dat het overwinnen van de wens om Zelf gelukkig te zijn
van boeddhistische wijsheid getuigd.
In ieder geval leidt het bij mij tot een staat van
rustig accepteren van wat er op dit moment is.
Dit rustige accepteren zou je geluk kunnen noemen.
De wens:
“Moge alle wezens gelukkig zijn en vrede vinden.”
is ook een wens, toch?
Dan komen de vragen op:
“Is het überhaupt belangrijk voor een mens de wens te overwinnen om gelukkig te zijn?”
“Was Boeddha gelukkig?”
“Had hij niet óók de wens om andere wezens gelukkig te maken?”
mvg
a
Beste Denise,
Je hebt gelijk hoor dat je iemand beter kunt helpen als je zelf gelukkig bent maar betekend dit dan dat als je niet gelukkig bent je anderen niet genoeg kunt helpen en het daarom ook maar niet doet.(ik bedoel dit niet persoonlijk he!!)
Om gelukkig te zijn en vooral te blijven vanaf nu tot aan onze dood is een enorme strijd met onszelf en vergt veel moeite en tijd die wij ook hadden kunnen gebruiken om anderen te helpen!!zijn we dan niet stiekum teveel met die ene wens bezig.
Groeten Mike
Beste A,
Bedankt voor je reactie,
Jij schreef:Als je niet ontwaakt, wijs en liefdevol bent
lijkt het me erg moeilijk om een lijdend mens wérkelijk behulpzaam te zijn
Als ik jouw reactie lees dan begrijp ik hieruit dat jij ervan gaat dat je iemand dus pas naar geluk kan helpen als je zelf ontwaakt bent.Het gegeven dat er na het beindigen van een wens weer een nieuwe wens komt is ook zo alleen zit er natuurlijk wel een groot verschil in de wensen van iemand.Overigens het wensen van iemand kun je toch niet wegnemen dat moet diegene zelf doen.
Het wensen dat ieder wezen gelukkig is en vrede zal vinden is ook een wens alleen gaat het er hierbij om dat we niets terug moeten verlangen en het slechts houden bij de wens.
Is het überhaupt belangrijk voor een mens de wens te overwinnen om gelukkig te zijn?"
Ik denk dat dit zeker wel belangrijk is want als je streeft naar het bevestigen van je eigen verlangen naar geluk er ondertussen vele wezens zijn die doorgaan met lijden.
Ik denk dat de boeddha zijn geluk haalden uit het feit dat anderen niet meer hoefden te lijden en ging hij dus voorbij aan zijn eigen streven naar geluk!!
Was het niet zo dat de boeddha zijn eigen vrouw en kind achterliet om lijdende wezens te helpen(zie film samsara waar overigens op een mooie manier deze keuze van de boeddha door de ogen van zijn vrouw wordt beleefd)
Groetjes Mike
Het eind aan de film vond ik overigens zeer onbevredigend:
De vrouw had wel de “wijsheid” om hem de les te lezen,
maar niet de grootsheid om hem de kans te geven het weer goed te maken.
Zijn wens tot dood of zelfmoord vond ik ook goedkope hollywood ellende en naar.
Waar komt dan eindelijk de wijsheid, de grootsheid en kracht tot uitdrukking?
Hopelijk in de rest van zijn leven, wat overigens niet wordt laten zien
(omdat het niet spectakulair genoeg is?)
OK het was natuurlijk maar een tijdopname en we zijn allemaal nog onderweg…,
en zijn ellende was waarschijnlijk een loutering die hij hard nodig had voor zijn ontwikkeling…
Maar waar ging het ook al weer over?
Wensen (vaak belachelijke) van anderen te bevredigen i.p.v.
je eigen ontwaken daadkrachtig na te streven.
Wat vindt je van een gezonde middenweg?
Met wijsheid schenken, jezelf blijven oefenen en jezelf zo gedragen dat je een ander de mogelijkheid biedt zich te louteren en te ontwaken.
Was niet het beste van alle geschenken het schenken van de Dhamma?
mvg
a
Beste A,
Uiteraard moet je deze film niet vergelijken met een standaard sensatiefilm.
Het gaat meer om de boodschap vind ik in deze film waardoor het einde niet spectaculair hoeft te zijn
De monnik heeft zich op jonge leeftijd de dharma eigen gemaakt maar heeft zich door ``dagelijks`` leven laten verleiden tot negatieve handelingen.Hij is vreemdgegaan en heeft geen rekening gehouden met haar gevoelens en heeft hierdoor lijden veroorzaakt i.p.v lijden te transformeren.
Jij schreef:
De vrouw had wel de “wijsheid” om hem de les te lezen,
maar niet de grootsheid om hem de kans te geven het weer goed te maken.
Ik moet zeggen dat ik die grootsheid niet geheel met je deel aangezien zij drastisch wordt verlaten en achter word gelaten door hem met hun kind en als zij hem niet had gesnapt dan was hij gewoon weg gebleven.
Hij had zo groots moeten zijn en haar duidelijk moeten maken wat zijn bedoeling was dan had ze misschien enig begrip kunnen hebben en het hem een klein beetje vergeven.
Ik ben het met je eens dat de middenweg de beste weg is maar dan wel de middenweg die lijdt naar het doel van alle wezens verlossen van lijden en niet slechts het eigen lijden.
Ik bedoelde slechts te zeggen dat we niet TEveel met ons eigen pad bezig moeten zijn maar gedurende onze wandeling ook andere wezens op ons pad mee proberen te nemen.
De vraagstelling was ook bedoeld uit nieuwsgierigheid hoe anderen hierover denken.
Ik bedoelde met het vervullen van andermans wensen wel serieuze wensen zoals primaire levensbehoeften
en niet iemands `luxe``wensen .
Groetjes,
Mike
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's